اشک

چه زیبا دیدگانم اشک می ریزند

در این آیینه ی صد رنگ

و از مجذور چشمان تو در محراب ابرویت

عجب رنگین کمان های قشنگی در نگاه من می آمیزند

تو مثل نور مشهودی

تو در عینی که در نزدیکی ذهن منی، دوری

تو مثل منظومه ی شمسی، پر از اوزان نورانی

تو مثل شعر منثوری

چه قدر از حجم